Pasang surut
kadang tidak menentu.. apatah lagi hati manusia kan.. kita tak tahu apa yang
tersirat dalam hati mereka. Aku??? Sabar dah sebati dalam jiwa aku... tak
sabar, memang aku meletop macam gunung berapi... tak tahu patut aku ungkap
perkataan tersebut mahupun tidak.. aku tak nak sampai nak kena mencarut bagi
lepaskan marah aku.... tapi kalau marah yang dh digoda setan.... mana nak ingat
semua tu... sebab tu orang cakap, "jangan buat keputusan ketika marah,
jangan berjanji tika kita senang."
Aku
kadang-kadang geram.. tapi last-last... aku buat bodoh jer... makan hati aku la
gi.. dah aku bukan suka pun makan hati ni... makan hati ulam jantung... boleh
gitu?? Kadang aku fikir, aku sibuk dok jaga perasaan orang lain, tapi perasaan
aku?? Aku sendiri tak peduli... kesian kat diri sendiri... padan muka ko
khalilah... orang lain tak pandang pun ko... ko sendiri kena jaga diri sendiri.
Tahu tak.... isk..isk..isk... Aku tak kisah nak buat untuk orang lain... apatah
lagi untuk dapatkan balasan... aku buat semua tu untuk kepuasan aku... aku lega
bila dapat tolong orang walaupun tak seberapa sangat pun... satu perasaan puas
yang tak dapat digambarkan.... tapi orang lain... aku tak kisah pun... tak
payah nak sarcastik sangat larrr... tak tolong dah.. aku buat.. aku tak kisah
pun....
Susah
senang, aku ingat balik orang pernah pesan kat aku, kita ni hidup macam roda..
satu hari memang kita dekat atas... tapi kalau satu hari apa yang kita buat dkt
orang, kena batang hidung sendiri??? Nyanyi lar lagu tanpa lirik... sebab lirik
tu buat sendiri... jadi orang, tak payah kejam sangat... cukup-cukup dengan
orang lain.. kita tak payah nak tambah sangat larrr.. yang baik, jangan berlagak sangat... jangan
keji orang lain, padahal diri awak sendiri pun tak betol lagi... ibarat ketam
mengajar anaknya berjalan lurus... padahal, banyak lagi yang perlu diperbaiki
lagi... tak salahkan kita sama-sama memperbaiki diri kita... saling meperingati
antara satu sama lain... tak salah pun... dapat pahala lagi adalah....
Jadikan cermin
sebagai falsafah diri kita apabila berkawan... aku kadang-kadang tak jumpa pun
cermin tu.. bila aku bersedih... dok sorang-sorang lar cikilah oi... tak de
orang nak heran dengan ko pun... tapi waktu ko senang, semua mengaku kawan..
semua nak gelak sesama.... tinggalkan jelar... biarlah kata-kata berbicara...
aku tulis n post ni dekat blog untuk peringatan aku jugak dengan orang lain. Kalau
ada nak baca, alhamdulillah.. tak de pun.. aku sendiri boleh baca balik..
sambil sengih.. sebab aku ker yang mengarang ayat-ayat ni.... BERSAMBUNG